Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
14 treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

esel

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå latin asinus; jamfør asen (1

Tyding og bruk

  1. brunt eller grått hovdyr med lange øyre, som er mindre enn ein hest;
    samnemning for villesel og halvesel
    Døme
    • vere sta som eit esel;
    • ri på eit esel
  2. dum person
    Døme
    • ditt esel!
Artikkelside

sta som eit esel

Tyding og bruk

særs sta;
Sjå: sta
Døme
  • far er sta som eit esel
Artikkelside

sta

adjektiv

Opphav

norrønt staðr; samanheng med stå (3

Tyding og bruk

  1. om trekkdyr: som ikkje vil røre seg;
    som ikkje vil rikke seg av flekken
    Døme
    • den sta hesten ville ikkje dra lasset;
    • det staaste muleselet i stallen
  2. om menneske: som held fast på meining eller handlemåte, og ikkje vil endre den;
    Døme
    • ho er sta og held på sitt;
    • vere sta på noko

Faste uttrykk

  • sta som eit esel
    særs sta
    • far er sta som eit esel
Artikkelside

skryte

skryta

verb

Opphav

av lågtysk schruten ‘snorke, puste’

Tyding og bruk

  1. framheve eller rose, særleg på ein overdriven måte;
    Døme
    • skryte av rikdomen sin;
    • ho skryter av kollegaene sine;
    • han skrytte for å erte henne
    • brukt som adjektiv:
      • skrytande avisoppslag
  2. om esel: lage ein høg, skrikande lyd

Faste uttrykk

  • skryte opp
    rose (nokon) sterkt (og ufortent)
    • han skrytte opp seg sjølv
  • skryte opp i skyene
    framstille svært fordelaktig
    • fiskekakene vart skrytte opp i skyene
  • skryte på seg
    påstå noko fordelaktig om seg sjølv
    • dei skryter på seg ein kunnskap dei umogleg kan ha
Artikkelside

donkey

substantiv hankjønn

Uttale

dånˊki

Opphav

av engelsk donkey (engine) ‘esel(maskin)'

Tyding og bruk

Artikkelside

eseløyre, eseløyra

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør øyre (2

Tyding og bruk

  1. øyre på esel (1)
  2. bretta hjørne på blad i ei bok
    Døme
    • ei bok med mange eseløyre;
    • han slo opp på sida som var merkt med eseløyret
Artikkelside

eselfole

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

unge av esel (1)
Artikkelside

pakkesel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

esel nytta til å bere gods
Artikkelside

eselspark

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. spark frå eit esel (1)
  2. hardt spark
  3. simpelt åtak mot nokon som eigenleg er sterkare, men som for augeblinken er forsvarslaus
Artikkelside

asen 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt asni; av latin asinus

Tyding og bruk

  1. særleg i bibelspråk: esel
  2. som skjellsord: tosk
    Døme
    • ditt asen du er!
Artikkelside
Side 1 av 2