Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

ektemake

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som ein er gift med;
Døme
  • etterlevande ektemake må betale skulda
Artikkelside

make 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt maki, substantivert av eit adjektiv ‘som høver saman’; jamfør mak (2

Tyding og bruk

  1. den eine av eit par personar eller dyr;
    jamfør ektemake
    Døme
    • finne seg ein make
  2. den eine av to ting som høyrer saman
    Døme
    • desse skoa er ikkje makar;
    • eg må prøve å finne maken til knappen eg mista
  3. Døme
    • hennar make finst ikkje;
    • det finst ikkje maken til jentunge

Faste uttrykk

  • krake søkjer make
    to likesinna finn gjerne i hop
  • maken til ...
    brukt for å gje uttrykk for kjensler og meiningar
    • maken til arrogant haldning til miljøet!
  • sett/høyrt på maken!
    brukt for å uttrykkje undring
    • no har eg aldri høyrt på maken!
Artikkelside

ektefelle

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør felle (2

Tyding og bruk

den eine av to som er gift med kvarandre;
personen ein er gift med;
Artikkelside

mann

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt maðr, akkusativ mann

Tyding og bruk

  1. vaksen person av hankjønn;
    Døme
    • mognast frå gut til ung mann;
    • eg kjenner ikkje den mannen;
    • i styret sit det tre menn og to kvinner
  2. person med eigenskapar som tradisjonelt har vore oppfatta som mandige
    Døme
    • ta motgangen som ein mann
  3. mannleg ektemake;
    Døme
    • mann og kone;
    • miste mannen sin
  4. brukt i tiltale
    Døme
    • skjerp deg, mann!
  5. person som er med i eit idretts- eller arbeidslag, mannskap eller følgje
    Døme
    • ha ti mann i arbeid;
    • alle mann på dekk!
    • kjempe mann mot mann;
    • vi var trøytte, alle mann
  6. brukt i som etterledd i samansetningar og faste uttrykk: menneske, individ, person
    Døme
    • den vanlege mannen;
    • det vart 1000 kr til manns
  7. som etterledd i samansetningar som nemner ein mann (1) med omsyn til verv, tilhøyrsel eller liknande

Faste uttrykk

  • gå mann av huse
    gå ut alle som ein (for å vere med på noko)
  • gå ned med mann og mus
    (om skip) søkke med alt om bord
  • i manns minne
    så langt tilbake som folk kan hugse
  • krevje sin mann
    gjere det naudsynt å trå til med full kraft;
    jamfør krevje si kvinne
    • det kravde sin mann å drive garden
  • mann og mann imellom
    frå den eine til den andre;
    mannimellom
  • mannen i gata
    typisk representant for folket;
    folk flest
  • manns mål
  • vere mann for sin hatt
    gjere seg gjeldande;
    kunne klare seg sjølv
  • vere mann for
    vere i stand til;
    greie
Artikkelside

lengstlevande

adjektiv

Tyding og bruk

som lever lenger enn ein annan person
Døme
  • lengstlevande ektemake
Artikkelside

kronprinsesse

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. tittel for prinsesse som er nærmaste tronarving eller ektemake til ein kronprins
  2. i overført tyding: påtenkt kvinneleg etterfølgjar til leiaren
Artikkelside

keisarinne

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt keisarinna

Tyding og bruk

  1. ektemake til ein keisar
  2. kvinneleg keisar
Artikkelside

ektemann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

gift mann;
Døme
  • ho starta butikken med sin dåverande ektemann;
  • fedrar og ektemenn
Artikkelside

trufast

adjektiv

Opphav

norrønt trúfastr

Tyding og bruk

  1. som ikkje sviktar;
    Døme
    • ein trufast tenar, ven, ektemake;
    • vere trufast mot nokon;
    • møte trufast opp dag etter dag;
    • vente trufast
  2. fast, vedhaldande
    Døme
    • eit trufast publikum
Artikkelside

gifte 3

gifta

verb

Opphav

norrønt gipta, opphavleg ‘gje bort’

Tyding og bruk

Faste uttrykk

  • gifte bort
    gje til ektemake
    • gifte bort sonen sin
  • gifte seg
    gå inn i ekteskap;
    feire bryllaup
    • dei gifta seg i går;
    • gifte seg opp att;
    • han gifta seg med draumemannen
Artikkelside
Side 1 av 2