Nynorskordboka
utru 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| utru | utru | utru | utru |
| utrutt | utrue | utrue | |
Tyding og bruk
- ikkje tru(fast), upåliteleg, trulaus, svikefull, uærleg
Døme
- utrue tenarar
- trulaus mot ektemaken ved at ein har (seksuelt) forhold til ein annan
Døme
- vere utru mot ektemaken