Nynorskordboka
nordmann
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein nordmann | nordmannen | nordmenn | nordmennene |
Opphav
opphavleg ‘person frå Norden, nordbu’Tyding og bruk
- person som høyrer heime i eller er frå Noreg
Døme
- nordmenn og svenskar;
- ein god nordmann
- om eldre forhold: person nordanfrå eller vestanfrå