Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

duste

dusta

verb

Opphav

Tyding og bruk

støve (1)
strø (3, drysje (2, 1);
pudre
tørke støv
Døme
- duste av bordet
boltre seg, leike
duge, verke (1, nytte (2
Døme
- ikkje duste til noko

duse 2

dusa

verb

Opphav

norrønt dúsa ‘kvile, kose seg’

Tyding og bruk

døse, dorme;
kvile
Døme
- sitje og duse
dempe, spakne
Døme
- vinden duser;
- duse ned lyset
stusse, lure på
Døme
- duse på noko

duse 3

dusa

verb

Tyding og bruk

falle (brått)
Døme
- duse i bakken
slå hardt
Døme
- duse til nokon

dysje

dysja

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med dust ( og duske

Tyding og bruk

Døme

støvet dys ned