Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

doktrine

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av dosere (

Tyding og bruk

læresetning, prinsipp (1)

Døme

den militære doktrinen;
doktrinane om klassemotsetnader

-ist

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom latin -ista; frå gresk -istes

Tyding og bruk

suffiks brukt til å lage substantiv som er nemning for person med ein viss handlemåte, tenkjemåte, karakter, tilhug og liknande;
i ord som alkoholist, egoist, militarist og pessimist
suffiks brukt for å lage substantiv som er nemning for person som er tilhengjar av ei viss åndeleg eller ideologisk rørsle, ein viss doktrine og liknande;
i ord som anarkist, imperialist, kapitalist og sosialist
suffiks brukt til å lage substantiv som er nemning for person som driv med vitskap, yrke, kunst, hobby, utfører ei handling og liknande;
i ord som bilist, filatelist, germanist, solist og syklist

isme

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

sett av berande idear i eit politisk system eller eit livssyn;

teori (2), ideologi, doktrine

Døme

han hadde fått avsmak for alle ismar

indoktrinere

indoktrinera

verb

Opphav

av engelsk indoctrinate; jamfør doktrine

Tyding og bruk

påverke systematisk og einsidig til eit visst syn

Døme

radikale grupper prøver å indoktrinere dei unge og sårbare

brukt som adjektiv
- eit uopplyst og indoktrinert publikum

doktrinær

adjektiv

Opphav

frå fransk; av doktrine

Tyding og bruk

einsidig bunden av visse doktrinar eller teoriar;

Døme

ein doktrinær marxist