Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

desorientere

desorientera

verb

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

Døme
  • desorientere folket

desorientering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å desorientere eller bli desorientert
    Døme
    • han har vore offer for desorientering frå motstandarar
  2. det å ikkje vite kor ein er (ofte som følgje av sjukdom eller demens)
    Døme
    • pasienten kan forville seg på grunn av desorientering og minnesvikt