Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

brøl

substantiv inkjekjønn

Opphav

av brøle

Tyding og bruk

det å brøle;
brølande lyd;
vilt rop
Døme
  • setje i eit brøl
Artikkelside

brøle

brøla

verb

Tyding og bruk

  1. om større dyr: bure (1, gaule (1
    Døme
    • oksen bura og brølte
  2. om folk: rope, skrike
    Døme
    • brøle ein kommando;
    • brøle av latter
  3. om naturfenomen og maskinar eller motorar: gje frå seg ein sterk lyd
    Døme
    • stormen brøler rundt novene
Artikkelside

raut

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å raute;
brøl frå storfe
Døme
  • høyre grynt og raut frå fjøset
Artikkelside

paringstid

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

periode da paringa til ein dyreart går føre seg;
Døme
  • i paringstida gjev hannhjorten frå seg kraftige brøl
Artikkelside

gaul 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt gaul; samanheng med gau og gøy (3

Tyding og bruk

det å gaule (1;
rop, brøl, skrål
Døme
  • setje i eit gaul;
  • slutt med dette gaulet!
Artikkelside

buring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å bure (1
Døme
  • brøl og buring frå bjørnen;
  • buringa frå sjøen
Artikkelside

dyrisk

adjektiv

Opphav

av dyr (1

Tyding og bruk

  2. sameleis som hos dyr;
    Døme
    • eit dyrisk brøl;
    • dyriske drifter
Artikkelside

brølape, brøleape

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

  1. ape i slekta brølaper
  2. i fleirtal: slekt av vestaper der hannane kommuniserer med kraftige brøl;
    Alouatta
Artikkelside

belj

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av belje

Tyding og bruk

Døme
  • setje i ein belj
Artikkelside