Avansert søk

Nynorskordboka 9 oppslagsord

bergknatt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

liten topp

Døme

klive opp på ein liten bergknatt

nabb, nabbe

substantiv hankjønn

Opphav

av mellomnorsk nabbr og nobb, jamfør norrønt nabbi, fiktivt namn; samanheng med nebb

Tyding og bruk

nakke

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hnakki

Tyding og bruk

baksida av halsen
Døme
- vere stiv i nakke og rygg;
- kjærteikne nakken
- - oksenakke
øvste del av ryggen
Døme
- dei gjekk med bøygd nakke og sa ingenting;
- ta skia på nakken
bakre del av noko som minner om ein nakke (1), til dømes bakre del på kniv- eller økseblad
bergknatt

Faste uttrykk

få nokon på nakken
få nokon etter seg;
få med nokon å gjere
ein råkøyrar kan få politiet på nakken
ha auge i nakken
vere på vakt, vere påpasseleg
kaste med nakken
vere overlegen
knekkje nakken
ta på seg noko ein ikkje greier
ha eit mål som ein lett kan knekkje nakken på
ta beina på nakken
skunde seg;
flykte av stad
ta seg sjølv i nakken
ta seg saman

hump 1

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med lågtysk humpel ‘låg jordhaug’ og hump(e) ‘klump, pukkel’

Tyding og bruk

bergknatt, lite berg
kul eller ujamne i terreng, veg eller liknande
Døme
- vegen var full av hol og humpar

gnadd

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt gnaddr ‘pjokk’

Tyding og bruk

haus

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hauss

Tyding og bruk

hovudskalle (1);
skolt (1)
Døme
- ha vit i hausen
vit, åndsevner, godt hovud
Døme
- det er haus på den guten
hovudstykke på ymse ting;
hovud (4)
liten bergknatt

hause

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

hovudskalle (1);
skolt (1) haus (1)
liten bergknatt;
haus (4)

bergknaus

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

liten topp;

bergnabb

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk