Nynorskordboka
skolt
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skolt | skolten | skoltar | skoltane |
Opphav
norrønt skoltrTyding og bruk
- hovud, skalle eller panne på menneske eller dyr
Døme
- slå seg i skolten;
- det verkte i skolten
- i overført tyding: hovud som sete for tankar og vit;
Døme
- ha vett i skolten;
- ho fekk det ikkje inn i skolten
- lite, rundt berg (som liknar ein skolt (1));rund knatt eller knaus