Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein pinne	pinnen	pinnar	pinnane

norrønt pinni

lite og smalt stykke av tre eller anna materiale;
stikke (1, 1)
Døme
- fuglen sit på ein pinne;
- ete sushi med pinnar
- - bomullspinne
  - selepinne
  - strikkepinne
  - vedpinne
noko som minner om ein pinne (1, 1), liten fisk eller liknande
Døme
- ingen storfisk, berre nokre pinnar
liten dram eller matbit;
oppstivar
Døme
- ta seg ein pinne
liten kjøt- eller fiskerett ved sida av eller etter eit grautmåltid;
jamfør grautpinne
brukt som etterledd i samansetningar: skrøpeleg eller småleg person;
pinn (3)
- - frosenpinne
  - tørrpinne

bli ein pinne i likkista til nokon
bli årsak til at nokon døyr
dette av pinnen
bli overraska
full pinne
stor fart;
maksimal yting
her blir det full pinne frå starten;
vi gav full pinne på dei siste etappane
ikkje leggje to pinnar i kross
la vere å hjelpe til, ikkje lyfte ein finger
kjærleik på pinne
sukkertøy festa på ein pinne
stiv som ein pinne
svært stiv;
urørleg
ho vart ståande stiv som ein pinne og venta på kva som ville kome
stå på pinne for nokon
gjere alt som ein annan ynskjer
vandrande pinne
pinnedyr
vippe av pinnen
- skuve til sides;
  fortrengje
  heimelaget let seg ikkje vippe av pinnen
- gjere forvirra
  mange blir vippa av pinnen av ny teknologi
vippe pinne
i barneleik: støyte ein pinne av garde med ein annan pinne så langt som mogleg, og utan at motparten fangar han