Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 173 oppslagsord

mellomøyre, mellomøyra

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

del av øyret som ligg mellom trommehinna og det indre øyret

kall 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kall ‘kalling’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • Guds kall
  2. indre tildriv;
    Døme
    • kjenne eit kall til å bli lærar
  3. (distrikt for eit) embete for ein prest
    Døme
    • få eit kall

identitetskrise

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

krise som oppstår når ein av ytre eller indre grunnar ikkje kan halde oppe tidlegare livsførsel eller sjølvoppfatning

kompensere

kompensera

verb

Opphav

gjennom fransk; frå latin compensare ‘vege opp’

Tyding og bruk

  1. yte vederlag for;
    Døme
    • kompensere tapt forteneste
  2. i fysikk: jamne ut (til dømes feil på måleutstyr)
  3. motverke ein mangel eller veikskap med å styrkje andre funksjonar eller eigenskapar
    Døme
    • kompensere for si indre uro med å vere sjukleg ryddig

obdusere

obdusera

verb

Opphav

frå latin ‘dekkje til (etter likopning)'

Tyding og bruk

opne eit lik for å finne dødsårsaka eller granske sjukdomsverknader på dei indre organa

mafia

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk

Tyding og bruk

  1. kriminell organisasjon med hierarkisk struktur og hard indre justis som driv ulovlege verksemder og ofte bruker vald for å halde kontrollen over eit visst område, først kjend frå Sicilia
    Døme
    • mafiaen i New York
  2. gruppe som har stor makt og bruker ufine metodar
    Døme
    • mafiaen i platebransjen

narrasjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å skape ei forteljing
Døme
  • den viktigaste forma for narrasjon i denne romanen er indre monolog

natur

substantiv hankjønn

Opphav

av latin natura ‘fødsel’; jamfør norrønt náttúra

Tyding og bruk

  1. landskap som ikkje er skapt av menneske, som har eit plante- og dyreliv, og som kan skildrast ut frå topografi, klima og liknande;
    til skilnad frå byar, parkar, gardar og liknande
    Døme
    • rein og urørt natur;
    • kome seg ut i naturen;
    • vern om naturen;
    • oppleve den storslåtte naturen
  2. den sanselege eller materielle verda som heilskap, den ytre røynda;
    til skilnad frå den åndelege eller indre verda
    Døme
    • lovene i naturen
  3. noko opphavleg, uutvikla, lite påverka av menneska; motsett kultur
    Døme
    • attende til naturen;
    • kamp mellom natur og kultur
  4. medfødd eller opphavleg knippe eigenskapar ved ei gruppe, ein person, ein ting eller eit fenomen;
    vesen, eigenart, grunnhått, drift (3);
    Døme
    • høna er frå naturen si side aktiv
  5. karakteristisk måte å te seg på hos eit levande vesen, typisk med individuelle skilnader i ei gruppe;
    legning, sinnelag, temperament, gemytt, lynne
    Døme
    • av natur er eg rastlaus

Faste uttrykk

  • liggje i sakas natur
    vere gjeve av naturlege tilhøve
    • det ligg i sakas natur at frivillig arbeid ikkje er noko vi kan påleggje folk
  • tre av på naturens vegner
    trekkje seg vekk for å gå på do

magnetresonans

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det at ein atomkjerne endrar orientering om han kjem inn i eit magnetfelt, brukt til å avbilde dei indre organa i kroppen;
forkorta MR
Døme
  • bilete laga med magnetresonans syner skilnad på ulike typar vev og blautdelar

klump

substantiv hankjønn

Opphav

truleg frå lågtysk; samanheng med klamp

Tyding og bruk

  1. mindre mengd av fast masse;
    Døme
    • klumpar i grauten;
    • kna deigen til ein liten klump;
    • lage store klumpar av snø
  2. samanballa knyte;
    Døme
    • tulle handkleet til ein klump
  3. tett oppsamling av noko;
    Døme
    • endene går rundt i ein klump
  4. i overført tyding: indre kjensle av noko som kjennest som ein klump
    Døme
    • føle ein klump i magen;
    • ha ein vond klump i brystet

Faste uttrykk

  • få klump i halsen
    bli på gråten
    • få klump i halsen av å tenkje på noko