Avansert søk

Nynorskordboka 15 oppslagsord

stødig, stødug

adjektiv

Opphav

norrønt stǫðugr; av stad (

Tyding og bruk

fast, stø (3
- gjerdet var stødig og godt;
- vinden var frisk og stødig;
- køyre stødig og sikkert
påliteleg, traust
- ei stødig jente, ein stødig kar

solid

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin solidus ‘fast, tett’

Tyding og bruk

sterk, traust, massiv (2
- ein solid planke
kraftig, røseleg
- ein solid gubbe
slitesterk
- ein solid sko
kraftig, rikeleg
- eit solid måltid
dugande, påliteleg
- ein solid fagmann
grundig, vel underbygd
- eit solid vitskapleg arbeid;
- solide kunnskapar
med trygg, god økonomi
- eit solid firma

grunnfast

adjektiv

Tyding og bruk

på fast grunn;

urikkeleg, grunnfest;

Døme

grunnfaste hus;
vere grunnfast i trua

bergsterk

adjektiv

Tyding og bruk

sterk, traust som berg

bergeleg

adjektiv

Opphav

norrønt bergiligr

Tyding og bruk

som ein kan berge seg med;
hjelpeleg
om båt: god og traust på sjøen

Side 2 av 2

Resultat per side: