Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 25 oppslagsord

klappe

klappa

verb

Opphav

norrønt klappa, i tydinga ‘stryke varsamt’ frå engelsk; i tydinga ‘slag’ frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. slå handflatene mot kvarandre fleire gonger;
    Døme
    • klappe i hendene;
    • publikum klappa og klappa
  2. slå flater mot kvarandre;
    slå saman
    Døme
    • klappe boka saman;
    • klappe snøen av skiene;
    • klapp igjen kjeften!
  3. jamne og banke til
    Døme
    • klappe til molda kring noko nyplanta
  4. slå lett;
    stryke mildt;
    Døme
    • klappe på skuldra;
    • klappe nokon på kinnet;
    • kan eg klappe hunden?
  5. om fartøy: leggje til
    Døme
    • båten klappa til kai
  6. om hjarte: slå uroleg

Faste uttrykk

  • klappa og klar
    fullt ferdig;
    heilt avgjord
    • alt er klappa og klart til festen
  • klappe saman
    bryte saman
    • da mannen døydde, klappa ho heilt saman
  • klappe til
    slå hardt (med flat hand)
    • eg vart så sint at eg klappa til han
Artikkelside

kitar

substantiv hankjønn

Uttale

kaiˋtar

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

person som driv med kiting
Artikkelside

kite 2

kita

verb

Uttale

kaiˋte

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

drive med sporten kiting
Døme
  • ein treng ikkje kite berre om vinteren
Artikkelside

kiting

substantiv hokjønn

Uttale

kaiˋting

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

sport der utøvaren seglar på surfebrett, snøbrett eller ski ved hjelp av ein stor drake (3) som blir ført av vind
Døme
  • lære seg kiting på ski eller brett;
  • ho konkurrerer i kiting både på land og på vatn
Artikkelside

kadreie

kadreia

verb

Opphav

av nederlandsk kadraaien, av kadraai ‘kadreiarbåt’, samansett av kade ‘kai’ og ei avleiing av draaien ‘dreie, fare rundt’

Tyding og bruk

  1. drive handel frå båt med andre båtar
  2. manøvrere ein båt til å liggje i ro;
    Døme
    • liggje og kadreie
Artikkelside

friholt

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av lågtysk wrifholt ‘tre ein gnir mot’; jamfør holt (1

Tyding og bruk

rund bjelke på skipsreling som tek imot støyt når skipet legg til kai;
Artikkelside

ferjekai

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

kai der ei eller fleire ferjer (1 kan leggje til og fortøyast;
stad der ein køyrer eller går av og på ei ferje
Døme
  • byggje ny ferjekai;
  • vi kom fram til ferjekaia like før ferja gjekk
Artikkelside

søkkekasse, søkkjekasse

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

stor kasse med sand eller liknande som blir søkkt i vatn og brukt til fundament for kai eller bru
Artikkelside

fender

substantiv hankjønn

Opphav

engelsk av fend ‘verne’

Tyding og bruk

  1. påheng av kork, tauverk, gummidekk eller liknande på skipsside eller kai for å verne skipssida mot støyt og gnissing
  2. autovern langs vegkant
Artikkelside

ferjestad

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

stad der ferje (1 legg til kai eller ligg fortøydd og der ein kan gå eller køyre om bord på eller av ferja;
Artikkelside
Side 2 av 3