Nynorskordboka
kiting
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kiting | kitinga | kitingar | kitingane |
Uttale
kaiˋtingOpphav
frå engelskTyding og bruk
sport der utøvaren seglar på surfebrett, snøbrett eller ski ved hjelp av ein stor drake (3) som blir ført av vind
Døme
- lære seg kiting på ski eller brett;
- ho konkurrerer i kiting både på land og på vatn