side
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt síða, av sid; eigenleg ‘noko som tøyer seg nedetter’Tyding og bruk
- høgre eller venstre del av menneske- eller dyrekroppen
Døme
- kroppside;
- liggje på sida;
- setje hendene i sida;
- gå side om side – gå jamsides
- på slakt: halv kropp utan hovud og lemer
Døme
- fleskeside;
- saueside;
- kjøpe ein bog og ei side
- parti som vender utetter;ytterflate
Døme
- bakside;
- fjellside;
- framside;
- havside;
- skipsside;
- åsside;
- bilen velta over på sida;
- kome opp på sida av – kome på høgd med
- blad (3)
- sidene i ei bok;
- slå opp på side 200 i læreboka
- ytterlinje
- sidene i ein trekant
- del av eit område, (tids)rom
Døme
- sitje på høgre sida i salen;
- gå på venstre sida av vegen;
- på andre el.hi sida av fjorden;
- råke ved sida av blinken – dvs utanfor;
- på denne sida av nyttår
- kant, retning til høgre eller venstre
Døme
- gå, sjå, svinge til sida, til sides;
- dra gardinene til sida, til sides – bort, vekk;
- eg hadde ikkje venta dette frå den sida;
- leggje, stikke noko til side(s) – gøyme, spare
- parti (for eller imot)
Døme
- få tilslutnad frå alle sider;
- ha nokon på si side;
- ho på si side;
- vere med i krigen på feil side
- slektsgrein
Døme
- farsside;
- morsside;
- vere i slekt på begge sider
Faste uttrykk
- på sida av sakautanfor det eigenlege saksområdet
- setje til sidevere urettvis (mot nokon), oversjå
- vere på den sikre sidahalde seg trygg, ha teke åtgjerder