Nynorskordboka
double
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein double | doublen | doublar | doublane |
Uttale
døbˊbelOpphav
frå engelsk; same opphav som dobbelTyding og bruk
tennis-, bordtennis- eller badmintonspel med to deltakarar på kvar side; til skilnad frå singel (2, 2)
Døme
- kvinner double