Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

utrette

verb

Opphav

lavtysk utrichten

Betydning og bruk

gjøre, klare (, makte

Eksempel

ikke kunne utrette stort;
få utrettet mye

Nynorskordboka 4 oppslagsord

utrette

utretta

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

utføre (, gjere, greie (

Døme

utrette ærendet sitt;
ikkje få utretta stort

utretta, utrett

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av rette ( og ut

Tyding og bruk

Døme

stå med utretta arm;
ein utretta spikar

livsverk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det ein har utretta i livet

Døme

livsverket til Elias Blix

uforretta

adjektiv

Opphav

frå lågtysk; tysk

Tyding og bruk

ikkje utretta

Døme

måtte snu med uforretta sak