Avansert søk

5 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

snavl

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

fra lavtysk, nederlandsk; samme opprinnelse som snabel

Betydning og bruk

Eksempel
  • snavla hans gikk i ett kjør;
  • hold snavla!

snavle

verb

Betydning og bruk

snakke på en brummende måte

Nynorskordboka 3 oppslagsord

snavl

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk, nederlandsk; same opphav som snabel

Tyding og bruk

Døme
  • snavla gjekk i eitt sett;
  • hald snavla!tei still!

snavle

snavla

verb

Tyding og bruk

  1. snakke på ein utydeleg måte;

snabb

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med snavl

Tyding og bruk

liten (avskoren) bete, ende
Døme
  • pølsesnabb