Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
5 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

slokne, slukne

verb

Opphav

norrønt slokna

Betydning og bruk

  1. slutte å brenne, gå ut
    Eksempel
    • bålet, lampa sloknet
  2. Eksempel
    • stjernene sloknet
    • miste sin glans, preg av glede eller lignende
      • hennes øyne sloknet
  3. gå i stå, stanse
    Eksempel
    • motoren sloknet
Artikkelside

Nynorskordboka 4 oppslagsord

slokne

slokna

verb

Opphav

norrønt slokna av slokkinn; sjå sløkke (1

Tyding og bruk

  1. om eld: slutte å brenne, gå ut
    Døme
    • bålet slokna;
    • det har slokna i omnen
  2. i overført tyding: bli maktlaus;
    Døme
    • ho slokna etter eit langt sjukeleie
  3. bleikne, minke bort
    Døme
    • stjerna slokna
    • miste gløden
      • auga slokna
  4. Døme
    • motoren slokna
Artikkelside

åreeld

substantiv hankjønn

Opphav

av åre (3

Tyding og bruk

Døme
  • åreelden hadde slokna
Artikkelside

vulkan

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin av Vulcanus, namn på den romerske eldguden, som dei trudde hadde smie i vulkanane

Tyding og bruk

  1. stad der smelta stein, damp og gass bryt fram frå jorda;
    eldsprutande fjell;
    eldberg
    • det spruta eld og rann lava frå vulkanen;
    • ein slokna vulkan
  2. i overført tyding:

Faste uttrykk

  • leve på ein vulkan
    leve under svært ustabile, utrygge tilhøve
Artikkelside

sløkke 1

sløkka

verb

Opphav

samanheng med norrønt perfektum partisipp slokinn ‘slokna’

Tyding og bruk

slutte å brenne, slokne (1)
Artikkelside