Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

gårdsarbeid, gardsarbeid

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

arbeid med driften på en gård (1, 1)
Artikkelside

Nynorskordboka 6 oppslagsord

gardsarbeid

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

arbeid med drifta på ein gard (1)
Artikkelside

slite seg ut

Tyding og bruk

gå tom for krefter eller miste helsa av hardt arbeid (over lang tid);
Sjå: slite
Døme
  • far min sleit seg ut på gardsarbeid
Artikkelside

slite 2

slita

verb

Opphav

norrønt slíta

Tyding og bruk

  1. rive i stykke;
    dra eller tøye noko så det går sund
    Døme
    • båten sleit fortøyingane;
    • hunden har slite seg frå bandet;
    • ho har ikkje saks, så ho slit av tråden
  2. Døme
    • hunden slit i bandet;
    • vinden reiv og sleit i huset
  3. nytte (mykje og lenge) så bruken set tydelege merke;
    skjemme eller tære med mykje bruk;
    jamfør sliten (2)
    Døme
    • ho har slite ut fleire eksemplar av boka;
    • målinga på huset var sliten av;
    • golvet er slite ned;
    • eg får slite på den same frakken eit år til;
    • all uroa slit på nervane
  4. arbeide hardt;
    anstrengje seg;
    jamfør sliten (1)
    Døme
    • vi sleit oss opp den bratte bakken;
    • han har slite og arbeidd heile livet

Faste uttrykk

  • slite benken
    vere reserve;
    sitje på innbytarbenken
    • spelaren har slite benken heile sesongen
  • slite med
    plagast med (til dømes med ein skade eller sjukdom)
    • eg sleit med kneskaden heile hausten
  • slite seg ut
    gå tom for krefter eller miste helsa av hardt arbeid (over lang tid)
    • far min sleit seg ut på gardsarbeid
  • slite skulebenken
    gå på skulen
Artikkelside

åverke 1, åvirke 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt áverki ‘gardsarbeid’

Tyding og bruk

  1. arbeid med å hogge og køyre tømmer;
    skogbruk
  2. tømmer som er hogge og framført
Artikkelside

ufør

adjektiv

Opphav

jamfør før (1

Tyding og bruk

  1. ikkje i stand til (å gjere noko særskilt);
    ikkje kapabel;
    uskikka;
    jamfør arbeidsufør
    Døme
    • han er ufør til gardsarbeid
  2. som på grunn av sjukdom eller skade har varig nedsett funksjonsevne
    Døme
    • ho er vorten ufør
    • brukt som substantiv:
      • dei kutta i stønaden til uføre
  3. Døme
    • det er uført etter vegen
Artikkelside

gardsarbeidar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som er leigd til å gjere gardsarbeid
Artikkelside