Avansert søk

10 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

ful

adjektiv

Opphav

norrønt fúll ‘stinkende, uren’

Betydning og bruk

  1. lur, slu, utspekulert
    Eksempel
    • en ful fyr;
    • et fult blikk
  2. Eksempel
    • være ful på noen
  3. slem, uvennlig, stygg
    Eksempel
    • fule historier
  4. Eksempel
    • en ful hund

fuling

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

ful

adjektiv

Opphav

norrønt fúll ‘stinkande, urein’

Tyding og bruk

  1. lur, sløg, utspekulert
    Døme
    • fule folk;
    • sende eit fult augekast
  2. Døme
    • vere ful på nokon
  3. uvenleg, vond, stygg
    Døme
    • vere ful med nokon
  4. Døme
    • katta er ful
  5. Døme
    • ein ful knute;
    • eit fult føre
  6. Døme
    • det er fult (for noko)

innful

adjektiv

Opphav

av inn (2 med forsterkande tyding

Tyding og bruk

Døme
  • ein innful person
  • brukt som adverb
    • han såg innfult på henne

innfeit

adjektiv

Tyding og bruk

  1. feit innvendes

fulskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere ful;
særleg: sløgskap
Døme
  • ho er full av fulskap

fyle 1

substantiv hokjønn

Opphav

av ful

Tyding og bruk

  1. drivande menneske, rivar
  2. ulikleg menneske, skarv

fulkyndt

adjektiv

Tyding og bruk

fuling

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fausk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt fauskr; samanheng med ful

Tyding og bruk

morken ved;
morke tre