Avansert søk

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

adjektiv

ekˊsplisit eller eksplisitˊt

av latin explicitus ‘utfoldet, forklart’; jamfør implisitt

klart og tydelig formulert;
uttrykkelig, direkte (2);
til forskjell fra implisitt
Eksempel
- et eksplisitt mål
- brukt som adverb
  gjøre eksplisitt greie for en teori;
  forutsetningene kommer aldri eksplisitt til syne
om variabel i matematisk ligning: som er isolert på den ene siden av likhetstegnet og kan uttrykkes som en formel med kjente størrelser
Eksempel
- en eksplisitt variabel

verb

fra fransk exploit ‘handling, dåd’; beslektet med eksplisitt

dra nytte av;

adjektiv

av latin implicitus, senere form av implicatus, av implicare ‘vikle inn i’

som kan utledes, men ikke er direkte uttrykt;

underforstått;

til forskjell fra eksplisitt (1)

adjektiv

ekˊsplisit eller eksplisitˊt

frå latin explicitus ‘utfalda, forklart’; jamfør implisitt

klart og tydeleg formulert;
uttrykkjeleg, direkte (3);
til skilnad frå implisitt
Døme
- eit eksplisitt vedtak;
- dei gav ingen eksplisitt kommentar om saka
- brukt som adverb
  gjere eksplisitt greie for noko;
  han bad ikkje eksplisitt om meir pengar
om variabel i matematisk likning: som er isolert på den eine sida av likskapsteiknet og kan uttrykkjast som ein formel med kjende storleikar