Nynorskordboka
uttrykkeleg, uttrykkjeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uttrykkeleg | uttrykkeleg | uttrykkelege | uttrykkelege |
| uttrykkjeleg | uttrykkjeleg | uttrykkjelege | uttrykkjelege |
Tyding og bruk
klar, grei, tydeleg, beintfram, (sagd) med reine ord
Døme
- ein uttrykkeleg ordre;
- lova seier uttrykkeleg at …;
- det er uttrykkeleg fastslått i reglane