Bokmålsordboka
implisitt
adjektiv
| entall | flertall | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
| implisitt | implisitt | implisitte | implisitte |
Opphav
av latin implicitus, senere form av implicatus, av implicare ‘vikle inn i’Betydning og bruk
Eksempel
- implisitt kritikk;
- den implisitte betydningen i teksten
- brukt som adverb
- implisitt inneholder artikkelen flere insinuasjoner