Nynorskordboka
eksplisitt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| eksplisitt | eksplisitt | eksplisitte | eksplisitte |
Uttale
ekˊsplisit; eksplisitˊtOpphav
frå latin explicitus ‘utfalda, forklart’; jamfør implisittTyding og bruk
Døme
- eit eksplisitt vedtak;
- dei gav ingen eksplisitt kommentar om saka
- brukt som adverb
- gjere eksplisitt greie for noko;
- han bad ikkje eksplisitt om meir pengar
- om variabel i matematisk likning: som er isolert på den eine sida av likskapsteiknet og kan uttrykkjast som ein formel med kjende storleikar