Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 2 oppslagsord

drusar

substantiv hankjønn

Opphav

frå arabisk

Tyding og bruk

person som høyrer til eit religionssamfunn med islamsk opphav som særleg bur i Libanon, Syria og Israel

Døme

det bur om lag like mange drusarar og palestinarar i byen

druse 3

drusa

verb

Tyding og bruk

kaste eller sparke hardt og målretta;
dryle (1)
Døme
- han druste ballen opp i vinkelen;
- druse til broren sin
slå eller sparke hardt;
støyte (1);
dryle (2)
Døme
- druse til ballen
falle tungt;
dumpe (1, 1), deise (1)
Døme
- druse i bakken;
- i neste augeblink druste det mektige dyret ned i sjøen igjen
storme fram;
ruse (3, 1), styrte (3);
peise (1, 2) på
Døme
- vi druser i veg;
- bandet druste til med ein god gammal slager
drysje (2, 2), drysse (1) drjose
Døme
- det druste halm ned på henne;
- glitteret druste ned på papiret