Avansert søk

Bokmålsordboka 32 oppslagsord

Nynorskordboka 54 oppslagsord

dissosiere

dissosiera

verb

Opphav

av latin dis- og sociare ‘sameine’

Tyding og bruk

i psykologi: kople frå eller skilje element som høyrer saman; motsett assosiere (1);
skilje (2, 1), spalte (2
Døme
- for å meistre kvardagen byrja han å dissosiere
kløyve molekyl(grupper) i atom(grupper) eller ion;
spalte (2
Døme
- karbonsyra dissosierer til eit hydrogenion og eit bikarbonation

dipol

substantiv hankjønn

Uttale

dipoˊl; diˊpol

Opphav

av gresk di- og polos ‘spiss, akse’; jamfør di- ( og pol (

Tyding og bruk

kombinasjon av ein positiv og ein negativ pol med like stor elektrisk ladning (i eit atom eller molekyl)
dipolantenne

atomur

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

ur ( der gangen blir kontrollert av dei naturlege svingingane i eit atom

atommasse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

masse til eit nøytralt atom; jamfør atomær (1)

atomkjerne

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sentralkropp i eit atom (1) samansett av proton og nøytron

atomisme

substantiv hankjønn

Uttale

atomisˊme

Opphav

jamfør -isme

Tyding og bruk

i filosofi: lære om at alt er bygd opp av minstepartiklar, atom (2)

atomisere

atomisera

verb

Opphav

av fransk atomiser; av atom

Tyding og bruk

dele opp, knuse i småbitar, pulverisere

Døme

atomisere fagstudiet så samanhengen blir borte

atomforsking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

forsking på atom og kjernefysikk

atomenergi

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

energi som blir frigjord ved kløyving eller fusjon av atomkjernar;

atombombe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

bombe med sprengkraft frå atomenergi, særleg frå spalting av atom frå uran;

til skilnad frå hydrogenbombe og nøytronbombe

Side 5 av 6

Resultat per side: