sving
substantiv hankjønn
Opphav
av svingeTyding og bruk
- rørsle som går i ring eller i boge
Døme
- gjere ein sving med armen
Døme
- vegen har mange brå svingar;
- køyre ein sving utanom
- som etterledd i ord som
- innersving
- yttersving
Døme
- ho gjorde ein sving bortover golvet;
- han skal ein sving heimom
- fart, framdrift
Døme
- dei fekk sving på sakene
Faste uttrykk
- henge med i svinganeklare å følgje med (i ei utvikling eller i noko som hender);
henge med - i svingi aktivitet eller verksemd
- boka set fantasien i sving;
- dei er i full sving med oppgåva