kors
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt kross, gjennom gammalengelsk; frå latin cruxTyding og bruk
- i Romarriket: vanærande straffereiskap til dødsstraff laga av ein loddrett stolpe med laust tverrtre, til å hengje brotsmenn på;
- symbol for Kristus og kristendomen;
- stor vanske, uløyseleg problem;
- som etterledd i ord som
- tankekross
Døme
- korset i flagget;
- bere eit kors rundt halsen;
- setje kors på ei grav
- som etterledd i ord som
- andreaskross
- hakekross
- to linjer eller ting som kryssar kvarandre
Døme
- leggje armane i kors
- som etterledd i ord som
- storkross
- i utrop, forsikring
Døme
- kors i Jesu namn!
Faste uttrykk
- i kors og kroki ulike leier, til ulike kantar
- ikkje leggje to pinnar i korsla vere å hjelpe til, ikkje lyfte ein finger
- kors på halsen
- krype til korset