Nynorskordboka
nøktern
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| nøktern | nøkternt | nøkterne | nøkterne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| nøkternare | nøkternast | nøkternaste |
Opphav
frå tysk, opphavleg ‘som hender tidleg om morgonen’, truleg frå latin nocturnus ‘nattleg’Tyding og bruk
Døme
- ein nøktern person
Døme
- ei nøktern framstilling av ei sak;
- ei nøktern vurdering
Døme
- huset hadde ei nøktern innreiing