Nynorskordboka
edrueleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| edrueleg | edrueleg | edruelege | edruelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| edruelegare | edruelegast | edruelegaste |
Tyding og bruk
- måtehalden eller fråhalden når det gjeld alkohol
Døme
- yrkessjåførar må vere edruelege
- i overført tyding: nøktern og rasjonell
Døme
- ha ei edrueleg innstilling til noko;
- ein edrueleg og nyansert debatt;
- ynskje seg edruelege politikarar