vrake
vraka
verb
kløyvd infinitiv: -a
Opphav
av lågtysk wraken eller av vrak (1Tyding og bruk
Døme
- vrake eit framlegg;
- jenta vraka guten
- om vrakar: granske varekvalitet og skilje ut det som ikkje held mål
Døme
- vrake fisk;
- vrake tømmer
- gjere til vrak;øydeleggje
Døme
- han sovna ved rattet og vraka bilen
Faste uttrykk
- velje og vraketa det ein helst vil ha
- det er berre å velje og vrake frå menyen;
- du kan velje og vrake frå eit utval italienske vinar