Nynorskordboka
punkt
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit punkt | punktet | punkt | punkta |
Opphav
norrønt punktr; same opphav som punktumTyding og bruk
- lite, rundt merke;
Døme
- eit punkt etter ein note;
- stjernene stod som lysande punkt på himmelen
- stad utan utstrekning
Døme
- to linjer kryssar kvarandre i eit punkt
- som etterledd i ord som
- brennpunkt
- skjeringspunkt
- steg i rørsle, prosess, utvikling eller liknande;
Døme
- kome til eit visst punkt
- som etterledd i ord som
- endepunkt
- frysepunkt
- nullpunkt
- side av sak;
Døme
- eg har eit framlegg i tre punkt;
- på det punktet tek du feil;
- vi får drøfte saka punkt for punkt
- typografisk måleining
Døme
- åtte punkts skrift;
- eit punkt er 0,37549 mm eller 1/12 cicero
Faste uttrykk
- det springande punktetkjernen i ei sak;
det avgjerande - kritisk punkt
- stad i unnarennet i hoppbakke der overgangen byrjar
- det kritiske punktet i bakken er på 90 meter
- svært viktig eller avgjernde del av noko
- prisen er eit kritisk punkt i forhandlingane
- til punkt og prikkeheilt nøyaktig;
til minste detalj- dei har følgt lova til punkt og prikke
- ømt/sårt punktnoko som er særleg sårbart hos ein person;
noko som lett vekkjer irritasjon eller liknande- utsegna treffer eit ømt punkt hos mange;
- tapet vart eit sårt punkt for meg