Nynorskordboka
prikk 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein prikk | prikken | prikkar | prikkane |
Opphav
frå lågtysk ‘spiss, pigg’Tyding og bruk
- punkt, lite merke, liten rund flekk
Døme
- grønt tøy med kvite prikkar i;
- den svenske bokstaven ‘ö’ er ein ‘o’ med to prikkar over;
- vi såg hytta som ein prikk langt borte
- form for straffepoeng for misferd i trafikken eller for brot på andre reglar
Døme
- få prikkar i førarkortet;
- han fekk mange prikkar i rebusløpet;
- få ein prikk for brot på skjenkjeløyvet
Faste uttrykk
- prikken over i-endet som gjer noko fullkome;
krona på verket- blomstrane i vasen sette prikken over i-en
- på ein prikknøyaktig, heilt og fullt
- han liknar faren på ein prikk;
- det stemmer på ein prikk
- på prikkennøyaktig
- dørene er på prikken like;
- på prikken klokka åtte
- til punkt og prikkeheilt nøyaktig;
til minste detalj- dei har følgt lova til punkt og prikke