utriggar
substantiv hankjønn
Opphav
etter engelsk outriggerTyding og bruk
- stong på båt med ekstra skrog som hindrar båten i å kantre;
- bår med utriggar (1)
- bom (1, 4) som går ut frå skroget eller den faste riggen på eit fartøy
- utstikkande del av bryggje til å fortøye båtar i
Døme
- båtplassen har ein utriggar