Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
18 treff
Nynorskordboka
18
oppslagsord
dytte
1
I
dytta
verb
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
dette
(
2
II)
;
jamfør
dutte
Tyding og bruk
støyte
(2)
,
puffe
(
1
I
, 1)
Døme
dytte bilen i gang
;
ikkje dytt!
fotballspelaren vart dytta i ryggen
nøyde
(1)
,
prakke
Døme
dei prøver å dytte meiningane sine over på meg
Artikkelside
dytte
2
II
dytta
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
dytta
;
av
dott
Tyding og bruk
tette
(
2
II
, 1)
ein sprekk eller eit hol med eit mjukt stoff
Døme
dytte att sprekken i muren med mose
pakke
(
2
II
, 2)
eller
stappe
(
2
II
, 1)
med noko mjukt
Døme
dytte dyna rundt barnet
;
dei dyttar så mykje høy som mogleg ned i sekkene
Artikkelside
støyte
støyta
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
steyta
;
samanheng
med
stutt
Tyding og bruk
drive
(
3
III)
,
køyre
,
renne
(
4
IV)
Døme
støyte spydet i noko(n)
;
støyte stokken i golvet
knuse med støytar
støyte hol på isen med ei jernstong
;
støyte sund noko i ein mortar
dytte
(
1
I)
,
puffe
(
1
I)
,
skuve
Døme
støyte kule
;
støyte båten frå land
;
støyte alle frå seg
;
støyte nokon utfor eit stup
råke ei hindring
;
renne mot noko
;
tørne
(3)
Døme
båten støytte hardt mellom bårene
blåse kort og kraftig
Døme
støyte i eit horn
;
støyte i nasen
fornærme
,
krenkje
,
såre
(
2
II)
Døme
eg meinte ikkje å støyte deg
;
bli, kjenne seg støytt over noko
i
presens partisipp
: som skaper motvilje
verke støytande
i faste
uttrykk
Faste uttrykk
støyte bort
vise (nokon) bort
støyte mot
råke eit problem
støyte mot ein mur av uvilje
støyte på
tilfeldig treffe på
eg støytte på naboen på butikken i dag
støyte saman
bli sterkt usamde
dei støytte saman over budsjettet
støyte til
kome i tillegg
komplikasjonar støytte til under vegs
støyte ut
vise bort
;
stengje ute
Artikkelside
stoppe
2
II
stoppa
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
stoppa
;
frå
lågtysk
Tyding og bruk
dytte
(
1
I)
,
fylle
(
2
II)
;
stappe
(
2
II
, 1)
Døme
stoppe pipa
fylle med
stopp
(
1
I)
Døme
stoppe møblar
;
stoppe ut fuglar og dyr
reparere med nål og tråd
;
bøte
Døme
stoppe strømper
Artikkelside
skuve
,
skyve
skuva, skyva
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
skúfa
og
skýfa
Tyding og bruk
flytte noko med å trykkje det framover
;
dytte
(
1
I
, 1)
,
skubbe
(1)
,
støyte
(2)
Døme
skuve bordet inntil veggen
;
skuve båten utpå sjøen
;
han skyv seg framover på magen
;
ho skauv dei frå seg
;
ho skyv bort handa hans
;
skuve ansvaret over på andre
;
skuve på fristen
;
risikere å bli skove ut
Faste uttrykk
skuve noko/nokon til sides
trengje eller flytte noko eller nokon til sides
ho skyv tallerkenen til sides
;
vaktmennene skauv folk til sides
;
han har skove tvilen til sides
Artikkelside
rive
3
III
riva
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
rífa
og
hrífa
Tyding og bruk
slite i to
eller
fleire bitar
;
få flengje
;
flerre, spjerre
Døme
rive sund noko
;
hunden reiv sauen i hel
;
rive seg opp på piggtråden
gni sund
;
skrape
(
2
II
, 1)
,
raspe
(
2
II
, 1)
Døme
rive ost
brukt som adjektiv:
rivne gulrøter
gni
,
ripe
(
3
III)
Døme
rive av ei fyrstikk
herje, svi
Døme
gikta riv og slit i kroppen
;
brennevinet reiv i halsen
rykkje, slite
Døme
rive seg i håret
;
rive av seg kleda
;
rive nokon over ende
raske
(
1
I)
,
skrape
(
2
II)
bryte ned, rasere, jamne med jorda
Døme
rive eit hus
;
rive ned og øydeleggje
velte, dytte ned
Døme
rive eit hinder
;
høgdehopparen reiv i første forsøk
Faste uttrykk
bli riven bort/vekk
døy brått og uventa
;
omkome
han vart riven bort i ei ulykke
forsvinne frå marknaden
alle billettane vart rivne vekk
få riven pels
kome uheldig frå noko
rive av seg
fortelje (
til dømes
ein vits) på ståande fot
rive frå seg
gjere seg fort ferdig
dei riv frå seg arbeidet
rive i nasen
lukte skarpt
lukta av mugg riv i nasen
;
ei skarp lukt av sprit reiv han i nasen
rive kjeft
krangle, skjelle (for moro skuld), skråle
rive med
gjere oppglødd
musikken riv folk med
rive med seg
trekkje med seg
flaumen riv med seg huset
fengje, engasjere
musikaren reiv med seg publikum
rive opp
opne brått og hardhendt
han reiv opp døra
rippe opp
rive opp eit sår
rive seg laus
frigjere seg frå
rive til seg
skaffe seg, leggje under seg
Artikkelside
dutte
dutta
verb
Vis bøying
Opphav
samanheng med
dytte
(
1
I)
Tyding og bruk
puffe, dytte, skubbe
Døme
dutte ho over ende
pusle, stelle
Faste uttrykk
dutte på
leggje skulda for noko på (ein annan)
Artikkelside
dulte
dulta
verb
Vis bøying
Opphav
av
dulle
Tyding og bruk
småtrave
;
dilte
(1)
Døme
fjordingen dultar etter ned vegen
puffe
(
1
I
, 1)
Døme
dulte til nokon
i overført tyding: skubbe eller dytte nokon mot ei viss
åtferd
Døme
styresmaktene bruker stordata for å dulte oss
Faste uttrykk
dulte borti
gje ein
uforvarande
(1)
puff
(
3
III
, 1)
Artikkelside
drive
3
III
driva
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
drífa
Tyding og bruk
hamre eller trykkje på plass
;
støyte
,
slå
(
2
II
, 1)
,
presse
(
2
II
, 1)
Døme
drive inn ein spikar
;
drive ned ein påle
bli ført av stad av vind, straum eller liknande
;
flyte,
fyke
(1)
,
reke
(
3
III
, 1)
Døme
båten dreiv mot land
;
skodda driv inn frå havet
;
isflaka dreiv inn i fjorden
;
snøen dreiv inn gjennom vindauget
brukt som adjektiv
ei drivande mine
;
dei såg ein pingvin på eit drivande isflak
halde i gang ei verksemd eller liknande
;
vere leiar for
;
jamfør
drift
(1)
Døme
drive gardsbruk
;
ho som dreiv etterforskinga av drapet
;
dei dreiv sitt eige firma
gjere jamleg
;
halde på med
;
utføre
Døme
drive forsking ved klinikken
;
bestefaren min dreiv som smed
få til å flytte seg vekk
;
føre
(
4
IV
, 4)
;
jage
(2)
Døme
drive dyra til fjells
;
mange tusen personar vart drivne på flukt
;
dei prøvde å drive soldatane ut frå området
;
drive tilbake ein påstand
vere
drivkraft
for
;
få til å skje
Døme
vatnet driv turbinen
;
dei som dreiv fram revolusjonen
;
det var kjærleiken til faget som dreiv dei
brukt som adjektiv
ho er den drivande krafta i arbeidet
presse til sterk yting
;
bringe til eit visst stadium
;
tvinge
(
2
II)
,
presse
(
2
II
, 3)
,
eggje
(2)
Døme
drive arbeidsfolket for hardt
;
dei dreiv oss til å gjere det
;
ho dreiv gjennom lovframlegget
;
drive prisane i vêret
;
bli driven til vanvit
;
vi dreiv spøken for langt
gå rundt utan eit bestemt mål eller ærend
;
gå makeleg,
slentre
;
reke
(
3
III
, 2)
Døme
drive att og fram
;
gå og drive i gatene
brukt for å uttrykkje at ei handling går føre seg akkurat no, eller at ho held eller heldt fram over eit lengre tidsrom
;
drive på med
,
halde på med
Døme
dei driv og legg ned butikkar overalt
;
ho driv og skrapar is av ruta
;
vi har drive og måla huset dei siste vekene
Faste uttrykk
drivande hundar
hunderasar
som er spesielt godt eigna til å spore opp og jage
vilt
;
hundar som jaktar på vilt ved å forfølgje det
drive dank
vere utan arbeid eller sysselsetjing
;
late seg
;
dovne seg
drive dank heile ferien
;
eg vil ikkje bli gåande og drive dank heile livet
drive det langt
nå langt innanfor eit felt eller i eit yrke
han kunne ha drive det langt i tennis
;
dei siste åra har dei drive det langt i å utvikle teknologi for utnytting av vasskraft
drive det til
arbeide seg fram
;
oppnå, bli
drive det til som journalist
;
eg burde ha drive det til noko større og gjort han stolt
drive fram
dyrke i kunstig klima
drive fram blomstrar
drive med
vere sysselsett med
;
arbeide med
kva driv du med for tida?
drive med eksport
gjere jamleg eller ha som hobby eller fritidsaktivitet
drive med handball
;
drive med narkotika
halde på med
;
gjere
;
drive på med
drive på
arbeide hardt
;
halde fram
dei dreiv på som aldri før
;
han aksepterte ikkje avslaget og dreiv på
drive på med
halde på med
;
gjere
;
drive med
(3)
få drive på med det ein liker best
drive seg
presse seg sjølv til å gjennomføre
;
arbeide hardt
det er ikkje sunt å drive seg sjølv så hardt
flytte seg framover ved å sparke, presse eller dytte frå bakken eller anna underlag
kvithaien driv seg gjennom vatnet ved å slå med den kraftige halen
drive til
slå til
han dreiv til konkurrenten med fiskestonga
Artikkelside
skumpe
skumpa
verb
Vis bøying
Opphav
samanheng
med
svensk
skimpa
‘hoppe’ med
innverknad
frå
skubbe
Tyding og bruk
dytte, støyte til
;
skubbe
(1)
Døme
skumpe bordet
;
ho skumpa borti meg for å få meg til å teie
humpe
(1)
,
skake
(1)
Døme
kjerra skumpa bortover den holete vegen
Artikkelside
Forrige side
Side 1 av 2
Neste side
Resultat per side:
10
20
50
100