Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

verb

norrønt rýma ‘gjere romslegare, rydde, flytte’; samanheng med rom ( og rom (

forlate ein stad (frivillig eller tvungen);
flytte ut av;
trekkje seg bort frå
Døme
- rømme byen
flykte (1)
Døme
- rømme frå fengselet;
- ho rømde heimanfrå
gje rom til, ha plass til;
vere fylt av;
romme
gjere rom (3, 4) eller plass;
vide ut

substantiv inkjekjønn

dyr som reddar seg med å rømme

verb

gjennom bokmål, frå tysk einräumen; av rømme ( , opphavleg ‘overlate eit rom til nokon ved å rømme det’

gå med på;
vedgå
Døme
- eg innrømmer at eg har gjort ein feil;
- du må innrømme at du har eit problem
la få;
gje (1)
Døme
- styresmaktene må innrømme borgarane visse rettar