Nynorskordboka
innrømme
innrømma
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å innrømmaå innrømme | innrømmer | innrømde | har innrømt | innrøm! |
innrømte |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
innrømd + substantiv | innrømt + substantiv | den/det innrømde + substantiv | innrømde + substantiv | innrømmande |
innrømt + substantiv | den/det innrømte + substantiv | innrømte + substantiv |