Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 67 oppslagsord

i den sjuande himmelen

Tyding og bruk

(etter eldre verdsoppfatning om sju himlar og den sjuande som Guds bustad) overlykkeleg;
Sjå: himmel

leve i synd

Tyding og bruk

leve (synleg) i strid med Guds bod;
Sjå: synd

herlegdom

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. prakt og fagerdom (som vitnar om noko guddomleg);
    fullkomenskap
    Døme
    • den himmelske herlegdomen;
    • Guds herlegdom
  2. det at noko er herleg (1;
    rikdom
    Døme
    • jordas herlegdom
  3. noko som er herleg (1
    Døme
    • ha veska full av allslags herlegdomar
  4. verdi eller rett (som høyrer til ein eigedom)
    Døme
    • det låg ingen herlegdomar til garden;
    • universitetet med tilknytte herlegdomar

Faste uttrykk

hjord

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt hjǫrð

Tyding og bruk

  1. i religiøst mål: (flokk av) buskap
  2. i religiøst mål: flokk av menneske;
    Døme
    • Guds hjord

himmel

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt himinn; av tysk Himmel

Tyding og bruk

  1. Døme
    • sola står høgt på himmelen;
    • ein regntung himmel;
    • sveve mellom himmel og jord
  2. Guds bustad, paradis (2)
    Døme
    • Gud i himmelen;
    • kome til himmelen
  3. overbygnad som lagar eit tak over noko;
    jamfør tronhimmel
  4. i overført tyding: stad der det er godt å vere, tilstand utan konfliktar
    Døme
    • den politiske himmelen er ikkje skyfri
  5. brukt i utbrot
    Døme
    • du store himmel, korleis skal dette gå?
    • milde himmel!
    • å himmel!

Faste uttrykk

  • alt mellom himmel og jord
    alt mogleg
  • i den sjuande himmelen
    (etter eldre verdsoppfatning om sju himlar og den sjuande som Guds bustad) overlykkeleg
  • setje himmel og jord i rørsle
    setje alle krefter inn
  • som send frå himmelen
    som uventa og gledeleg hjelp i ytste naud
  • under open himmel
    ute i det fri

barn

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt barn; samanheng med bere (3

Tyding og bruk

  1. avkom etter menneske i første leddet;
    unge
    Døme
    • få barn;
    • foreldre og barn
  2. nyfødd barn
    Døme
    • fø eit velskapt barn;
    • det står bra til med mor og barn
  3. person som ikkje er vaksen (1);
    person som ikkje har nådd myndigalder
    Døme
    • uskuldig som eit barn;
    • av barn og fulle folk får ein høyre sanninga;
    • filmen er ikkje tillaten for barn
  4. person i forhold til ei trus- eller åndsretning
    Døme
    • Guds barn
  5. umogen, naiv person
    Døme
    • han er eit stort barn

Faste uttrykk

  • barn av si tid
    person prega av tida han eller ho lever i
  • brent barn skyr elden
    ein unngår å gjere same feilen to gonger
  • gjere med barn
    gjere gravid
  • gå med barn
    vere gravid
  • ikkje mors beste barn
    person med tvilsam karakter
  • Israels barn
    jødane
  • kjært barn har mange namn
    same sak eller fenomen kan ha fleire nemningar
  • like barn leikar best
    folk som liknar kvarandre, går best saman
  • setje barn på
    gjere gravid
  • setje barn til verda
    få barn;
  • vere berre barnet
    vere svært ung
  • vere med barn
    vere gravid

gudsprov

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å prove Guds eksistens ved hjelp av filosofiske argument
Døme
  • gudsprov utforma av Augustin

gudsrike

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Guds rike;

gudsord

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Guds ord, bibelord
Døme
  • høyre eit gudsord

Faste uttrykk

  • gudsord frå landet
    naiv, urøynd person

gudsbarn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. Jesus som barn
    Døme
    • gudsbarnet i krubba
  2. Guds barn;
    kristen person
    Døme
    • han ville vere eit gudsbarn