Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 38 oppslagsord

kålhovud

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. hovud (4) som blada av somme slag kål (1) lagar
  2. dumming, tosk
    Døme
    • ditt kålhovud!

koke bort i kålen

Tyding og bruk

kome bort i snakk, ikkje bli til noko;
Sjå: kål

gjere kål på

Tyding og bruk

øydeleggje, gjere ende på;
Sjå: kål

kålplante

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

kålstuing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kålsommarfugl, kålsumarfugl

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

stor kvit dagsommarfugl som legg egga sine på kål (1);
Pieris brassicae (stor kålsommarfugl) og Pieris rapae (liten kålsommarfugl)

kålmakk, kålmark

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

larve av kålsommarfugl som lever på kål

knutekål

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

varietet av dyrka kål der stengeltoppen svell opp til ein knoll;
Brassica oleracea var. gongylodes

kollektiv 1

substantiv inkjekjønn

Uttale

kålˊektiv; kålektiˊv

Opphav

jamfør kollekt

Tyding og bruk

  1. gruppe menneske som har ein fellesskap, til dømes gjennom å eige noko saman eller arbeide mot eit felles mål
    Døme
    • eit kollektiv av musikarar
  2. gruppe menneske med felles hushaldning;
    Døme
    • leve i kollektiv
  3. i grammatikk: ord eller ordform som samlar eit mangfald til ei eining
    Døme
    • substantivet ‘folk’ er eit kollektiv

pirog 1

substantiv hankjønn

Uttale

piråˊg

Opphav

frå russisk

Tyding og bruk

russisk bakverk av smørdeig med kjøt, kål, syltetøy eller anna som fyll