Avansert søk

130 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 130 oppslagsord

eige 2

eiga

verb

Opphav

norrønt eiga; samanheng med eigen

Tyding og bruk

  1. ha i eige
    Døme
    • eige gods og gull;
    • han selde alt han åtte
  2. ha tilgjengeleg
    Døme
    • eg eig ikkje matbiten i huset

Faste uttrykk

  • ikkje eige nåla i veggen
    ikkje eige noko;
    vere utfattig
  • ikkje eige skam i livet
    ikkje ha skamkjensle for noko

kjøpe ut

Tyding og bruk

kjøpe nokon andre sin del av eigedom, verksemd eller liknande;
Sjå: kjøpe
Døme
  • ho kjøpte ut partnaren sin, så no eig ho heile bedrifta

gard og grunn

Tyding og bruk

Sjå: gard, grunn
  1. gard (1) med hus og dyrkingsjord
    Døme
    • eige gard og grunn;
    • bønder som må gå frå gard og grunn
  2. alt ein eig
    Døme
    • satse gard og grunn;
    • somme drakk seg frå gard og grunn

ikkje ein cent

Tyding og bruk

ingen pengar;
(absolutt) ingenting;
Sjå: cent
Døme
  • han eig ikkje ein cent

jordeigar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som eig jord;

kongeskip, kongsskip

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

skip som ein konge eig og rår over

familiebedrift

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

bedrift som éin familie eller nokre få personar som er i slekt med kvarandre, eig

odelsmann

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt óðalsmaðr

Tyding og bruk

person som eig odelsjord

odelsbonde

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bonde som har odelsrett (1) til ein jordeigedom som han sjølv eig og bruker

borgherre

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: person (særleg adelsmann) som eig ei borg