Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

vegetere

vegetera

verb

Opphav

latin vegetare ‘vekkje til liv, gro’

Tyding og bruk

leve som ei plante, utan åndeleg verksemd
i overført tyding: leve eit liv i gjerandsløyse

vegetativ

adjektiv

Opphav

frå mellomalderlatin; sjå vegetere

Tyding og bruk

som høyrer til plantelivet;
som gjeld næringa og voksteren til organismar
som lever passivt, vegeterande

Faste uttrykk

vegetativ øksling/formeiring
øksling ved knoppskyting, rotskot og liknande;
til skilnad frå kjønna øksling
vegetativ øksling er det vanlige for denne planta;
ved vegetativ formeiring er avkommet identisk med morplanta
vegetative funksjonar
funksjonar som ikkje direkte er underlagde medvitet og viljen, til dømes i hjartet og innvolane

vegetasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; sjå vegetere

Tyding og bruk

levande (ville og dyrka) planter (i eit visst område)

Døme

vegetasjonen er fattig høgt til fjells