Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

valør

substantiv hankjønn

Opphav

frå fr. av latin valere ‘vere verd’

Tyding og bruk

  2. Døme
    • måle landskap i grøne valørar
  3. tydingsnyanse, stilpreg
    Døme
    • orda «barn» og «avkom» har ulike valørar
Artikkelside

valuta

substantiv hankjønn

Opphav

italiensk av; latin valere ‘vere verd’

Tyding og bruk

  1. myntslag i eit land
    Døme
    • framand valuta
  2. utanlandsk betalingsmiddel
  3. verdi som eit verdipapir lyder på
  4. motverdi, vederlag
    Døme
    • få valuta for pengane

Faste uttrykk

  • hard valuta
    • sterkt etterspurd valuta
    • noko som er ettertrakta
      • brennevin var hard valuta under krigen
Artikkelside

valerian, valeriana

substantiv hankjønn

Opphav

mellomalderlatin; truleg av latin valere ‘vere kraftig, sunn’

Tyding og bruk

  2. tørka rotstokk av lækjevendelrot, brukt som nerveroande middel
Artikkelside

valens

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘styrke’ av valere ‘vere verd, sterk’

Tyding og bruk

  1. i kjemi, særleg før: uttrykk for kor mange hydrogenatom eit atom eller ei atomgruppe kan binde til seg eller byte ut;
    uttrykk for elektronstrukturen i enkle sambindingar;
    Døme
    • oksygen har valensen 2
  2. i språkvitskap: uttrykk for kor mange og kva for setningsledd eit ord, særleg eit verb, må og kan knyte til seg for å lage grammatikalske setningar
Artikkelside