Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

ur 1, urd

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt urð

Tyding og bruk

(skrått) lende dekt med (store) steinar (frå isbrear eller seinare forvitring og ras)
Døme
  • steinur;
  • hamne i ura
Artikkelside

urde, ure

urda, ura

verb

Tyding og bruk

byggje eller dekkje med (større) steinar
Døme
  • urde opp ein mur;
  • urde ned kjøt
Artikkelside

yrje 2

yrja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med aure (3 og yre (3 og yre (4

Tyding og bruk

    • det yr og kryr av rotter og mus
  2. ofte i presens partisipp:
    • ei yrjande mengd;
    • dei kom yrjande i tusental;
    • eit yrjande liv
  3. som adverb:
    • her var yrjande fullt
Artikkelside