Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

titulere

titulera

verb

Opphav

gjennom tysk, frå latin titulare av titulus; jamfør tittel

Tyding og bruk

tiltale eller omtale med den eller den tittel;

Døme

han vart titulert professor

titulatur

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk, eller fransk; av titulere

Tyding og bruk

måte som ein blir titulert på;

title

titla

verb

Tyding og bruk

gje tittel, titulere