Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

taue

taua

verb

Opphav

av engelsk tow

Tyding og bruk

dra (1), slepe (, 1), særleg skip eller bilar

Døme

bilen vart taua bort

slepe 2

slepa

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk; samanheng med sleip (

Tyding og bruk

dra, drasse, hale etter seg
Døme
- slepe ein tømmerstokk
- taue
  slepe ein bil;
  slepe eine foten etter seg;
  slepe ein i seng;
  slepe med seg noko
arbeide hardt;
slite (2, streve
Døme
- slepe og slite heile livet
- refleksivt:
  slepe seg opp trappene
- kreke
  timane slepte seg av stad