Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

taue

taua

verb

Opphav

av engelsk tow

Tyding og bruk

dra (1), slepe (, 1), særleg skip eller bilar

Døme

bilen vart taua bort

slepe 2

slepa

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk; samanheng med sleip (

Tyding og bruk

hale etter seg;
dra (2), drasse (1)
Døme
- slepe ein tømmerstokk;
- eg slepte med meg alle handleposane heim;
- han sleper eine foten etter seg;
- dei måtte slepe ungane i seng
taue
Døme
- slepe ein bil
arbeide hardt;
slite (2, 4), streve
Døme
- slepe og slite heile livet
røre seg langsamt;
kreke
Døme
- ho slepte seg opp trappene;
- timane slepte seg av stad