Nynorskordboka
pågripe
pågripa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å pågripaå pågripe | pågrip | pågreip | har pågripe | pågrip! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| pågripen + substantiv | pågripe + substantiv | den/det pågripne + substantiv | pågripne + substantiv | pågripande |
Tyding og bruk
Døme
- tre personar vart pågripne