Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 79 oppslagsord

tann

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt tǫnn

Tyding og bruk

  1. hard bite- og tyggjereiskap (festa til kjevane) i munnen
    Døme
    • trekkje, slå ut ei tann;
    • felle, hakke tenner;
    • kunstige tenner
  2. tagg, framspring i bladkant, på tannhjul, på tannstong eller på eggen på skjereverktøy

Faste uttrykk

  • føle nokon på tennene
    undersøkje styrken, hensikten eller liknande hos ein annan part
    • duellantane følte kvarandre på tennene
  • rusta til tennene
    fullt utstyrt (med våpen)
  • vise tenner
    hevde seg;
    vise styrke
    • vise tenner i maktkampen;
    • laget har byrja å vise tenner

tanne

tanna

verb

Opphav

norrønt tanna

Tyding og bruk

  1. Døme
    • tanne på ei gulrot
  2. Døme
    • dei stod og tanna om dette utan å gje seg

auge for auge, tann for tann

Tyding og bruk

hemnprinsipp som seier at nokon skal bli straffa med ein skade som svarar til skaden han eller ho har valda ein annan;
Sjå: auge, tann

slå ut

Tyding og bruk

gjere brå rørsle utover;
òg: vinne over;
Sjå: slå
Døme
  • slå ut med armane;
  • slå ut ei rute, ei tann;
  • slå ut konkurrenten frå tevlinga

bite i hop tennene

Tyding og bruk

ta seg saman;
halde ut;
Sjå: bite, tann
Døme
  • han beit i hop tennene og arbeidde så sveitten draup av han

føle nokon på tennene

Tyding og bruk

utfordre, prøve nokon;
Sjå: tann

tennene på tørk

Tyding og bruk

skjemtande: utståande tenner i overmunnen;
Sjå: tann, tørk

rusta til tennene

Tyding og bruk

fullt utstyrt (med våpen);
Sjå: tann

vise tenner

Tyding og bruk

ta att, syne sinne;
Sjå: tann

få blod på tann

Tyding og bruk

bli sterkt oppteken av noko og ha hug til å halde fram med det;
Sjå: blod, tann