Nynorskordboka
språk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit språk | språket | språk | språka |
Opphav
lågtysk sprake; samanheng med sprake (2Tyding og bruk
- (fullstendig, utvikla) teiknsystem nytta av menneske til å gje meldingar om sanseinntrykk, tankar, kjensler og liknande frå individ til individ;særskilt teiknsystem for ei folkegruppe uttrykt i lyd, rørsle, skrift el bilete, eller på anna vis;
Døme
- språket skil mennesket frå dyra;
- det talte språket;
- det skrivne språket;
- moderne språk;
- klassiske språk
- òg i ord som
- allmennspråk
- barnespråk
- fingerspråk
- løyndespråk
- særspråk
- teiknspråk
- tungemål
- snakke fleire framande språk
- språkbruk, uttrykksmåte, stil
- granske språket til Garborg;
- opposisjonen brukte eit kraftig språk – sterke ord
- uttrykksmiddel som liknar språk (1)
Døme
- desse tala taler sitt tydelege språk;
- fuglane, musikken har sitt eige språk
Faste uttrykk
- snakke same språketleggje det same i orda og omgrepa, forstå kvarandre
- ut med språketsei det du veit